ปรัชญาชีวิตจริงจากความผิดพลาดของประสบการณ์ชีวิตในอดีต บทวิเคราะห์ ตอนที่ 3(ตอนจบ)

          จากปรัชญาชีวิตจริงจากความผิดพลาดของประสบการณ์ชีวิตในอดีต บทวิเคราะห์ ตอนที่ 1 และ 2 ที่ผ่านมา ผมได้วิเคราะห์ไว้ว่า ความผิดพลาดของผมที่เกิดขึ้น น่าจะมีสาเหตุสืบเนื่องมาจากอะไรมากมายหลายประการ มาถึงบทวิเคราะห์ตอนที่ 3 นี้ เป็นตอนสุดท้ายซึ่งเป็นตอนจบของบทความเรื่อง ปรัชญาชีวิตจริงจากความผิดพลาดของประสบการณ์ชีวิตในอดีต ผมได้วิเคราะห์ และเสนอแนวทางการป้องกันแก้ไขปัญหาในการปกครองดูแลเด็ก หรือเยาวชน ไม่ให้เกิดความผิดพลาดมากมายเช่นอย่างเดียวกับผม มาติดตามชมบทวิเคราะห์ ตอนที่ 3 นี้กันได้เลยครับ

          จากบทวิเคราะห์ตอนที่ 2 ผมพูดมาถึงตอนที่ผมไปนำตัวเด็กผู้หญิงที่มั่วสุมกันกับเพื่อนตามลำพัง ปราศจากการรู้เห็นของผู้ใหญ่ เพื่อนำส่งกลับไปให้พ่อแม่ผู้ปกครองอบรมเลี้ยงดูเหมือนเดิม เด็กในกลุ่มทุกคนยินยอมกลับไปอยู่กับพ่อแม่ผู้ปกครองเหมือนเดิม มีเพียงเด็กผู้หญิงคนเดียว ไม่อยากกลับไปอยู่กับพ่อแม่อีก แม้จะให้เด็กหญิง

ปรัชญาชีวิตจริงจากความผิดพลาดของประสบการณ์ชีวิตในอดีต บทวิเคราะห์ ตอนที่ 2

          จากปรัชญาชีวิตจริงจากความผิดพลาดของประสบการณ์ชีวิตในอดีต บทวิเคราะห์ ตอนที่ 1 ที่ผ่านมา ผมได้วิเคราะห์ไว้ว่า ความผิดพลาดของผมที่เกิดขึ้น น่าจะมีสาเหตุสืบเนื่องมาจากอะไร เช่น เกิดจากความคิดที่ผิดของตัวเองใช่หรือไม่ เกิดจากความไม่รู้ หรือความรู้เท่าไม่ถึงการณ์หรือไม่ หรือความไม่รู้จักพอ หรือมีความเลวเป็นสันดาน ฯลฯ มาถึงบทวิเคราะห์ตอนที่ 2 นี่ ผมก็ยังคงวิเคราะห์เรื่องสาเหตุว่ายังมีต่อไปอีกหรือไม่ แล้วผมจะสรุปให้เห็นกันอย่างชัดเจนว่า ความผิดพลาดทั้งหมดของผมน่าจะเกิดมาจากสาเหตุอะไรกันแน่ และมีข้อเสนอแนะอย่างไร ที่จะใช้ในการเลี้ยงดูเด็ก หรือเยาวชนที่อยู่ในปกครอง ไม่ให้เกิดความผิดพลาดมากมายอย่างเดียวกับผม มาติดตามชมบทวิเคราะห์ ตอนที่ 2 นี้กันได้เลยครับ

          ในบทวิเคราะห์ตอนที่ 1 ผมพูดมาถึงเรื่องการดำเนินคดีกับเด็ก หรือเยาวชน จะต้องดำเนินการแตกต่างกับการดำเนินคดีกับผู้ใหญ่ มีขั้นตอนต้องดำเนินการมากมาย ต้องแจ้งบุคคลผู้มีหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนด มาร่วมฟังการสอบสวน ต้องถ่ายวิดีโอบันทึกการสอบสวนไว้เป็นหลักฐาน ต้องส่งตัวเด็ก หรือเยาวชนไปสถานพินิจภายใน 24 ชั่วโมง ฯลฯ โดยถ้าจับผู้ใหญ่