ธรรมชาติของคน มองเห็นแต่ความผิดพลาดของคนอื่น ของตัวเองมองไม่เห็น ตอนที่ 2

ในตอนที่แล้ว “ธรรมชาติของคน มองเห็นแต่ความผิดพลาดของคนอื่น ของตัวเองมองไม่เห็น ตอนที่ 1" มีการกล่าวหาหญิงทำการค้าประเวณีว่า ทำความผิด สมควรถูกลงโทษด้วยการขว้างก้อนหินใส่ให้ตาย

โดยผมได้วิเคราะห์เจาะลึกไปว่า การพิจารณาจะลงโทษคนใน สมัยโบราณ ยังไม่สามารถพิสูจน์กันได้อย่างแน่ชัดเหมือนในปัจจุบัน ที่เอาเรื่องการตรวจพิสูจน์ การพิจารณาพยานหลักฐานมาช่วยสนับสนุน เมื่อตรวจพบพยานหลักฐานทางชีววิทยา เช่น เส้นผม เส้นขน น้ำอสุจิ ฯลฯ จากตัวของชาย หรือของหญิงที่เป็นคู่กรณี ก็จะทำให้ทราบว่า ชายกับหญิงนั้นมีการร่วมประเวณีกันจริงหรือไม่ เมื่อชายกับหญิงที่ไม่ได้อยู่กินเป็นผัวเมียกันมาร่วมประเวณีกัน ก็น่าเชื่อว่า เกิดจากการค้าประเวณี แต่การจะพิสูจน์ให้แน่ชัดได้ขนาดนั้น ก็ต้องตรวจกันถึงดีเอ็นเอ ซึ่งเป็นวิทยาการสมัยใหม่ ที่มีใช้กันเมื่อไม่นานมานี้เอง ก็คงต้อง

ธรรมชาติของคน มองเห็นแต่ความผิดพลาดของคนอื่น ของตัวเองมองไม่เห็น ตอนที่ 1

ธรรมชาติของคน เกือบทุกคน หากมองเห็น หรือตรวจพบความผิดพลาดแล้ว มักบอกว่า เป็นความผิดพลาดของคนอื่น แม้เรื่องที่ตัวเองทำ พอมีความผิดพลาด ก็มักจะไม่พูดถึงว่ามันคือความบกพร่องของตัวเอง

แต่โบราณมา ผู้ใหญ่ หรือผู้ที่มีวัยวุฒิสูงกว่า ชอบยกเอา สุภาษิตคำพังเพย ที่ว่า "สันดอนขุดง่าย สันดานขุดยาก" มาพูดเพื่อให้ผู้รับฟังส่วนใหญ่ที่อ่อนวัยกว่า หรือคนที่อยู่แถว ๆ นั้นใกล้ ๆ ที่สามารถได้ยินไปด้วย จะได้ฉุกคิด และแก้ไข พฤติกรรม ที่มักเป็นไปในทางลบ เช่น ทำงานมีหัวไม่มีท้าย ทำงานหยาบไม่ละเอียด ชอบนินทาว่าร้ายคนอื่น ฯลฯ ให้แก้ไข หรือ พยายามแก้ไข พฤติกรรม ต่าง ๆ ที่ไม่ดีเหล่านั้น ในขณะที่ มันยังไม่ฝังรากลึกจนกลายเป็นสันดานไป (พฤติกรรมไม่ดี ที่ทำแรก ๆ อาจไม่รู้ว่าไม่ดี หรือ คิดว่าไม่เป็นไร ต่อเมื่อทำจนเคยชิน เหมือนเป็นเรื่องปรกตินั่นแหละ นิสัยมันกลายร่างเป็นสันดานไปแล้ว การจะมาปรับเปลี่ยน หรือ ละเลิกการกระทำตามสันดาน จะทำได้ยากมาก) 

             จาก ประสบการณ์ชีวิต ที่ผ่านมา 57 ฤดูฝนของผม พอจะได้เห็น นิสัย ของคนมามาก มีสิ่งที่น่าเป็นห่วงอยู่หลายอย่างหลายประการ 

ประสบการณ์ชีวิตจากความผิดพลาด ความหลงผิด สู่บทเรียนชีวิตล้ำค่า บทวิเคราะห์ 3 (ตอนจบ)

จาก ประสบการณ์ชีวิตจากความผิดพลาด ความหลงผิด สู่บทเรียนชีวิตล้ำค่า บทวิเคราะห์ 2 ที่ผ่านมา ผมได้วิเคราะห์ไว้ว่า ความผิดพลาด ของผมที่เกิดขึ้น น่าจะมีสาเหตุ สืบเนื่องมาจากอะไรมากมายหลายประการ มาถึงบทวิเคราะห์ 3 นี้ เป็นตอนสุดท้ายซึ่งเป็นตอนจบของบทความ เรื่อง ประสบการณ์ชีวิตจากความผิดพลาด ความหลงผิด สู่บทเรียนชีวิตล้ำค่า บทวิเคราะห์ 1 - 3 ผมได้วิเคราะห์ และเสนอแนวทางการป้องกันแก้ไขปัญหาในการปกครองดูแลเด็ก หรือเยาวชน ไม่ให้เกิดความผิดพลาดมากมายเช่นอย่างเดียวกับผม มาติดตามชมบทวิเคราะห์ 3 นี้กันได้เลยครับ

          จากบทวิเคราะห์ 2 ผมพูดมาถึงตอนที่ผมไปนำตัวเด็กผู้หญิงที่มั่วสุมกันกับเพื่อน ตามลำพัง ปราศจากการรู้เห็นของผู้ใหญ่ เพื่อนำส่งกลับไปให้พ่อแม่ผู้ปกครองอบรมเลี้ยงดูเหมือนเดิม เด็กในกลุ่มทุกคน ยินยอมกลับไปอยู่กับพ่อแม่ผู้ปกครองเหมือนเดิม มีเพียงเด็กผู้หญิงคนเดียว ไม่อยากกลับไปอยู่กับพ่อแม่อีก แม้จะให้เด็กหญิง